Świadectwo legalizacji może być, ale nie musi być. Nikt nie ma prawa zakwestionować ważności legalizacji na podstawie posiadania bądź braku świadectwa legalizacji. Świadectwo jest tylko dodatkowym dokumentem poświadczającym legalizację, a o samej legalizacji wagi świadczą cechy legalizacyjne na wadze. 

Legalizacja jest ważna przez 25 miesięcy od daty widniejącej na etykiecie legalizacyjnej. Czyli, jeżeli na wadze są cechy np. IV oraz 06 to ważność legalizacji upływa z ostatnim dniem kwietnia w 2008r.

Zobacz cechy legalizacyjne.

Szczegółowe wyjaśnienia wraz z powołaniem na odpowiednie akty prawne..

- IP jest skrótem od "Index of protection" tzn. Współczynnik Ochrony". 
- Liczba IP składa się z dwóch cyfr. Np. IP 65 
- Pierwsza cyfra oznacza ochronę przed ciałami stałymi 
- Druga cyfra oznacza ochronę przed cieczami

Pierwsza cyfra	Opis	Druga cyfra	Opis
0	Brak ochrony	0	Brak ochrony
1	Chronione przed obiektami większymi niż 50 mm	1	Chronione przed pionowo spadającą wodą
2	Chronione przed obiektami większymi niż 12 mm	2	Chronione przed pionowo spadającą wodą, jeśli przedmiot jest obrócony o 15 stopni
3	Chronione przed obiektami większymi niż 2,5 mm	3	Chronione przed pionowo spadającą wodą, jeśli przedmiot jest obrócony o 60 stopni
4	Chronione przed obiektami większymi niż 1,0 mm	4	Chronione przed wodą bryzgającą na przedmiot ze wszystkich kierunków
5	Chronione przed kurzem	5	Chronione przed strumieniami wody
6	Całkowicie chronione przed kurzem	6	Chronione przed silnymi strumieniami wody porównywalnymi do silnych fal
-	----------	7	Chronione przed efektami zanurzenia w wodzie na głębokość do 1 metra
-	----------	8	Chronione przed efektami długotrwałego zanurzenia w wodzie przy warunkach określonych przez producenta

W związku z harmonizacją przepisów pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, mających na celu zniesienie barier wymiany handlowej na wspólnym rynku europejskim wszystkie przyrządy pomiarowe wyprodukowanie po 01.05.2007r muszą podlegać ocenie zgodności - czyli spełniać wymagania zawarte w normie europejskiej, wdrożone na terenie danego państwa członkowskiego za pomocą dyrektywy, odpowiednimi przepisami krajowymi. W Polsce Ocena Zgodności została uregulowana w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. o systemie oceny zgodności (t.j. Dz. U.z dnia 2004r. Nr 204, poz.2087). W związku z nowymi przepisami przyrządy pomiarowe podlegające ocenie zgodności nie posiadają świadectwa legalizacji, (które otrzymywały wagi wyprodukowane przed 01.05.2004r. legalizowane przez urzędy na podstawie odpowiednich zatwierdzeń typu). Elementami świadczącymi o pomyślnym przejściu przez przyrząd pomiarowy oceny zgodności świadczą poniższe oznakowania oraz wystawiona przez producenta deklaracja zgodności CE. 

 Oznakowanie metrologiczne

051143
2 pierwsze cyfry - oznaczające rok produkcji wagi
4 kolejne cyfry - oznaczające numer jednostki notyfikowanej, który może być różny w zależności gdzie badanie wagi zostało przeprowadzone

 Certyfikat Europejski 

wszystkie oznaczenia umieszczone są na tabliczce znamionowej, znajdującej się na mierniku wagowym.
W świetle obowiązującego prawa nie można zakwestionować ważności legalizacji na podstawie braku świadectwa legalizacji. O ważności legalizacji wagi świadczą w/w cechy legalizacyjne oraz cechy zabezpieczające dostęp do adiustacji na wadze.

W skrócie, legalizacja nowych wag ważna jest 3 lata od 01 stycznia następnego roku po dacie produkcji. Jeżeli waga przeszła ocenę zgodności w 2008r., to posiada ważna legalizację do końca 2011r.

Komunikat w sprawie rezygnacji Głównego Urzędu Miar z akredytacji PCA

W dniu 28 września 2007 r. Prezes GUM zgłosił do PCA decyzję o rezygnacji z akredytacji udzielonej Głównemu Urzędowi Miar przez Polskie Centrum Akredytacji w dniu 29 grudnia 2005 r., potwierdzonej Certyfikatem Akredytacji Nr AP 080. Powyższa decyzja została podjęta po przeprowadzonej analizie celowości utrzymywania akredytacji, kosztów poniesionych z Budżetu Państwa w latach 2005 i 2006 oraz szacowanych do poniesienia, zgodnie z przyjętą przez PCA polityką dotyczącą akredytacji, w latach następnych. Główny Urząd Miar jest krajową instytucją metrologiczną, której podstawowym zadaniem jest zapewnienie przekazywania legalnych jednostek miar od państwowych wzorców jednostek miar do przyrządów pomiarowych. Realizuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63 poz. 636, z późniejszymi zmianami). GUM jest również sygnatariuszem międzynarodowego porozumienia o „Wzajemnym uznawaniu państwowych wzorców jednostek miar oraz świadectw wzorcowania i świadectw pomiarów wydawanych przez krajowe instytucje metrologiczne” (tzw. CIPM MRA). Pełny tekst tego porozumienia oraz dodatkowe informacje wynikające z niego są opublikowane w angielskiej i francuskiej wersji językowej, na stronie internetowej Międzynarodowego Biura Miar (BIPM) (www.bipm.org.). Dzięki podpisanemu przez GUM porozumieniu CIPM MRA świadectwa wzorcowania GUM są uznawane na całym świecie. Główny Urząd Miar, jako krajowa instytucja metrologiczna jest źródłem, od którego akredytowane laboratoria wzorcujące wywodzą swoją spójność pomiarową. Nadrzędna rola krajowej instytucji metrologicznej potwierdzona jest w międzynarodowym dokumencie ILAC-P10:2002 „Polityka ILAC dotycząca spójności pomiarowej wyników pomiarów” oraz w dokumencie DA-06 wydanym przez Polskie Centrum Akredytacji pt. „Polityka PCA dotycząca zapewnienia spójności pomiarowej” (www.pca.gov.pl). System zarządzania funkcjonujący w GUM, zgodnie z wymaganiami określonymi w normie PN-EN ISO/IEC 17025:2005, w pełni umożliwia potwierdzenie kompetencji laboratoriów GUM przez samodeklarację, co jest uznawane przez krajowe instytucje metrologiczne na świecie za równorzędną formę z oceną i weryfikacją przez stronę trzecią. Drogę samodeklaracji przyjęła większość krajowych instytucji metrologicznych w krajach Unii Europejskiej, kierując się m.in. oszczędnością kosztów. Decyzja o rezygnacji z akredytacji nie ma wpływu na ważność wydawanych przez GUM świadectw wzorcowania, jak i nie narusza interesów klientów Głównego Urzędu Miar.

Mając na uwadze przestrzeganie zasad wprowadzanych systemów jakości które obligują do sprawdzania wag wzorcami masy, to te działania nie są objęte prawną kontrolą metrologiczną. Jakiekolwiek postępowanie w tym względzie nie jest objęte przepisami metrologii prawnej.

Kompetencje i zadania organów administracji miar i podległych im urzędów w zakresie wzorcowania przyrządów pomiarowych określają przepisy ustawy z dnia 11 maja 2001r. Prawo o miarach, w szczególności art. 6a. art. 19 i 20 tej ustawy. Przepis art. 6a ust. 3 tej ustawy stanowi, że wynik wzorcowania wykonanego przez organ administracji miar poświadczony jest w świadectwie wzorcowania.

pobierz.

pobierz.

Wzorcowanie określa rzeczywistą dokładność wagi, co może służyć do oceny jej przydatności oraz stanu technicznego.
Bezpośrednią przyczyną stosowania wzorcowania są wymagania systemów jakości takich jak ISO.
Norma PN-EN ISO 9001 luty 2009, mówi, że:
pkt. 7.6 Tam, gdzie niezbędne jest zapewnienie wiarygodnych wyników, wyposażenie pomiarowe należy wzorcować i/lub sprawdzać w ustalonych odstępach czasu lub przed użyciem w odniesieniu do wzorców jednostek miary powiązanych z międzynarodowymi lub państwowymi wzorcami jednostek miary.
Wszystko jednak zależy od procedur wewnątrz firmy.
Jedynie ustawowo nakazane jest wzorcowanie wag przy emisji dwutlenku węgla. Artykuł. oraz Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej


Zapisy dotyczące wymagania wzorcowania można znaleźć również w n/w normach: PN-EN ISO/IEC 17025 Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących. pkt: 5.5; 5.6
PN-EN ISO 15189 Laboratoria medyczne - Szczególne wymagania dotyczące jakości i kompetencji. pkt: 4.3; 5.6
PN-EN ISO 14001 Systemy zarządzania środowiskowego - Wymagania i wytyczne stosowania. pkt: 4.5.1
PN-N 18001 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy - Wymagania. pkt: 4.5.1
PN-EN 22000 Systemy zarządzania bezpieczeństwem żywności. pkt: 8.3
ISO/TS 16949 specyfikacja techniczna ISO branży motoryzacyjnej. wg ISO 9001 p. 7.6
AQUAP 2110 Wymagania NATO dotyczące zapewnienia jakości w projektowaniu, pracach rozwojowych i produkcji" wg ISO 9001 p. 7.6

Każde uszkodzenie cech zabezpieczających lub legalizacyjnych jest równoważne z utratą legalizacji, o ile cechy te zostały nałożone poprawnie.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 kwietnia 2004 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych w załączniku nr 35 precyzuje rodzaje przyrządów podlegające prawnej kontroli metrologicznej oraz okresy ich ważności.
Nie ma wzmianki w w/w dokumencie o wagosuszarkach a jedynie o wagach nieautomatycznych. Wagosuszarka jak sama nazwa wskazuje nie jest tylko wagą.
Przepisy ważne przed 2004r. nie były w pełni precyzyjne i w 100% zgodne z przepisami unijnymi i pozostawiały tzw "furtkę" umożliwiającą legalizację tego rodzaju sprzętu, stąd przyzwyczajenie do legalizacji wagosuszarek.
Wagosuszarki w większości zastosowań jednak nie służą do rozliczeń handlowych w związku z czym nie potrzebują legalizacji. Dla systemów kontroli jakości powinno się wykonywać wzorcowanie przez laboratoria akredytowane.

Według polskich przepisów dopuszczalna masa całkowita samochodów ciężarowych nie może przekraczać 42 ton. Jednak nacisk na poszczególne osie ciężarówki nie może być większy niż 10 t. Dotyczy to również osi ciągnącej samochodu.
DZIENNIK USTAW Z 2007 R. NR 19 POZ. 115

Wyroby po naprawie przeprowadzonej, (zgodnie z Przewodnikiem Komisji Europejskiej) np. w wyniku ich uszkodzenia, ale bez zmiany oryginalnej charakterystyki, przeznaczenia i/lub typu, nie będą uznawane za wyroby nowe w rozumieniu dyrektyw nowego podejścia. Stąd wyroby takie nie muszą przechodzić procedury oceny zgodności; niezależnie od tego, czy oryginalny wyrób został wprowadzony do obrotu przed wejściem dyrektywy w życie czy po. Operacje takie są często przeprowadzane poprzez zastąpienie wadliwej lub zużytej części, częścią zamienną, która jest identyczna lub przynajmniej podobna do części oryginalnej (np. zmiany mogły zostać wprowadzone w związku z postępem technicznym lub zaprzestaniem produkcji danej części).
W związku z powyższym po wymianie np. miernika wagowego na identyczny waga może być zalegalizowana i nie musi przechodzić oceny zgodności.

Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 8. Kary 1.

Przyrządy pomiarowe, które mogą być stosowane: 
1) w ochronie zdrowia, życia i środowiska,
2) w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, 
3) w ochronie praw konsumenta, 
4) przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń, 
5) przy dokonywaniu kontroli celnej, 
6) w obrocie
- i są określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlegają prawnej kontroli metrologicznej

Art. 26. 
1. Kto wbrew przepisom ustawy: 
1) wyraża wartości wielkości fizycznych w jednostkach miar innych niż legalne w dziedzinach, o których mowa w art. 6 ust. 1, ©Kancelaria Sejmu s. 31/32 2009-02-23 
2) wprowadza do obrotu lub użytkowania, stosuje bądź przechowuje w stanie gotowości do użycia przyrządy pomiarowe, podlegające prawnej kontroli metrologicznej, bez wymaganych dowodów tej kontroli lub niespełniające wymagań, 
3) użytkuje przyrządy pomiarowe w dziedzinach, o których mowa w art. 8 ust. 1, niezgodnie z warunkami właściwego ich stosowania, 
4) dokonuje legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej przyrządów pomiarowych bez wymaganego upoważnienia, 
5) (uchylony), 
6) świadomie utrudnia organom administracji miar wykonywanie ich zadań w zakresie sprawowania nadzoru 
- podlega karze grzywny. 

2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. (Dz. U. z dnia 29 września 2001 r.)
Art. 96. § 1. W postępowaniu mandatowym można nałożyć grzywnę w wysokości do 500 złotych

W praktyce wygląda to tak, że kara za brak legalizacji wagi wynosi 50-500zł w zależności od wagi, okresu jak długo nie była legalizowana oraz uznania urzędnika.
Po kontroli i nałożeniu mandatu karnego można się spodziewać rekontroli celem sprawdzenia czy mandat karny spowodował przystąpienie do działań legalizacyjnych. Jeśli nie, nakładany jest kolejny mandat. W skrajnych przypadkach jeśli mandaty karne nie skutkują, kierowana jest sprawa do sądu lub przyrząd zabezpieczany jest przed dalszym użytkowaniem.

Przepisy krajowe o wagach nieautomatycznych oparte są na normie europejskiej PN-EN 45501:1999 „Zagadnienia metrologiczne wag nieautomatycznych” 
W/w niestety jest płatna i nie można jej swobodnie udostępniać. Można natomiast zakupić w Polskim Komitecie Normalizacyjnym.

Rozporządzenie Komisji (UE)NR 601/2012 w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych nakazuje wzorcowanie urządzeń przy rozliczeniach dotyczących gazów cieplarnianych.
Na szczególną uwagę zasługuje Artykuł 34 pkt.2. 

2. Z laboratoriów nieakredytowanych zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 można korzystać do celów wyznaczenia współczynników obliczeniowych tylko wówczas, gdy prowadzący instalację jest w stanie wykazać w sposób przekonujący dla właściwego organu, że dostęp do laboratoriów, o których mowa w ust. 1, nie jest technicznie wykonalny lub skutkowałby nieracjonalnymi kosztami, a laboratorium nieakredytowane spełnia wymogi równoważne wymogom określonym w normie EN ISO/IEC 17025. L 181/44 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.7.20123. Właściwy organ uznaje, że laboratorium spełnia wymogi równoważne wymogom normy EN ISO/IEC 17025 w rozumieniu ust. 2, jeśli prowadzący instalację przedstawi, o ile to możliwe, w postaci i na poziomie szczegółowości, jakie są wymagane w odniesieniu do procedur na mocy art. 12 ust. 2, dowody zgodne z akapitem drugim i trzecim niniejszego ustępu. 

Według naszej opinii można korzystać z laboratorium nieakredytowanego, jednak wymaga to trochę pracy i wyjaśnień, co jednak może przekładać się na dużo niższe koszty samej usługi. Udokumentowanie jednak, że laboratorium spełnia wymogi wg normy EN ISO/IEC 17025 może być praktycznie niemożliwe. Firma taka musiałaby posiadać przynajmniej ISO 9001 oraz udokumentować spójność pomiarową. Czy to jednak będzie wystarczające??? 
Łatwiejszym sposobem może być laboratorium akredytowane w dziedzinie masy jednak z ograniczeniem do np.60000kg, wzorcujące wagi poza zakresem akredytacji. W takim przypadku takie laboratorium posiada udokumentowane, że spełnia w/w wymogi.

Wszędzie tam, gdzie występuje niebezpieczeństwo wystąpienia pożaru lub wybuchu, muszą być zastosowane bezpieczne urządzenia odpowiednie dla danej strefy zagrożenia. Strefa zagrożenia to obszar, charakteryzujący się obecnością gazów, oparów, mgieł czy pyłów, które mieszając się z powietrzem powodują, że atmosfera staje się potencjalnie wybuchowa. W Europie normą odniesienia jest dyrektywa pod nazwą „Wyposażenie i produkcja systemów do użycia w potencjalnie wybuchowej atmosferze” znana jako Dyrektywa ATEX 94/9/EC, która stała się obowiązującą od 1 lipca 2003 roku. Dyrektywa ta wprowadza podział na obszary niebezpieczne i bierze pod uwagę potencjalne źródła zapłonu każdego rodzaju, zarówno elektryczne jak i nieelektryczne, które mogą wygenerować eksplozję. Eksplozja może być wywołana nie tylko przez instalacje elektryczne, ale również przez komponenty nieelektryczne takie jak gorąca powierzchnia, iskry wywołane przez uderzenia, tarcie materiałów itd. W związku z tym, takie typy wyposażenia muszą zostać poddane adaptacji czy też dodatkowym zabiegom, które wyeliminują ryzyko pożaru lub eksplozji wywołanej przez łuk elektryczny, iskry czy wysoką temperaturę w potencjalnie niebezpiecznym środowisku, w którym mają być zainstalowane. Wyposażenie, które zgodne jest z Dyrektywą ATEX 94/9/EC musi być oznaczone znakiem CE oraz znakiem Ex w sześciokącie (ochrona przed wybuchem). Oprócz oznaczeń stałych, na tabliczce urządzenia powinny znaleźć się pozostałe oznaczenia określające typ ochrony oraz inne dane.

1) Typ ochrony (wykonanie obudowy)

Ex „o” - Zanurzenie w oleju. Medium mogące wywołać eksplozję jest zanurzone w oleju.
Ex „p” - Ochrona przed ciśnieniem wewnętrznym..
Ex „q” - Zanurzenie w piasku. Medium mogące wywołać eksplozję jest zasypane piaskiem..
Ex „d” - Szczelna obudowa chroniąca przed wybuchem. Urządzenia posiadające ten typ ochrony wykonane są w ten sposób, aby zatrzymać w środku iskrzenie i zapobiec wydostaniu się atmosfery z wewnątrz obudowy na zewnątrz. Tego typu obudowy wytrzymują ciśnienia rzędu dziesiątek atmosfer..
Ex „e” - Ochrona zwiększona. Urządzenia posiadające ten typ ochrony wykonane są w ten sposób, aby nie dopuścić do rozprzestrzenienia się ewentualnego iskrzenia. Stosowane są do ochrony listew zaciskowych, połączeń elektrycznych, gniazd lamp. itp. W przeciwieństwie do typu „d” obudowy tego typu chronią poszczególne elementy a nie całe układy elektryczne. Bardzo często ten typ ochrony jest stosowany w połączeniu z ochroną typu „d” Ex „i” - Ochrona wymuszona. Układy elektryczne w tym trybie ochrony są tak skonstruowane, że podczas normalnej pracy nie powodują iskrzenia. W związku z tym ryzyko powstania eksplozji jest zredukowane do bardzo niskiego poziomu.
Ex „m” - Zalanie żywicą. Medium mogące wywołać eksplozję jest zalane żywicą..

2) Klasyfikacja gazów 

Grupa I - Metan (kopalnie)
Grupa II - Pozostałe gazy

3) Podgrupa gazów

Grupa C - acetylen, wodór. Energia zapłonu > 20μ dżuli
Grupa B - etylen, gazy miejskie. Energia zapłonu > 60μ dżuli
Grupa A - propan. Energia zapłonu > 180μ dżuli

4) Klasa temperatury 

Grupa T1 - Maksymalna temperatura powierzchni 450 stopni C
Grupa T2 - Maksymalna temperatura powierzchni 300 stopni C
Grupa T3 - Maksymalna temperatura powierzchni 200 stopni C
Grupa T4 - Maksymalna temperatura powierzchni 135 stopni C
Grupa T5 - Maksymalna temperatura powierzchni 100 stopni C
Grupa T6 - Maksymalna temperatura powierzchni 85 stopni C

5) Strefa zagrożenia 

STREFA 0 - Obszar, w którym mieszanina gazów wybuchowych jest stale obecna (np. wewnątrz zbiornika z paliwem)
STREFA 1 - Obszar, w którym mieszanina gazów wybuchowych jest obecna tylko podczas produkcji
STREFA 2 - Obszar, w którym mieszanina gazów wybuchowych normalnie nie występuje, ale występuje przez krótki okres czasu.
STREFA 20 - Obszar, w którym mieszanina pyłów wybuchowych jest stale obecna
STREFA 21 - Obszar, w którym mieszanina pyłów wybuchowych jest obecna tylko podczas produkcji
STREFA 22 - Obszar, w którym mieszanina pyłów wybuchowych normalnie nie występuje, ale występuje przez krótki okres czasu.

6) Klasyfikacja pomieszczeń 

G – - Pomieszczenia, w których występują gazy 
D – - Pomieszczenia, w których występują pyły

Oczywiście Urząd Miar może nie zalegalizować wagi, co z resztą jest bardzo częste, jeśli urzędnik stwierdzi, że błędy wskazań wagi są większe jak błędy dopuszczalne w przepisach. Ponosimy wtedy opłatę urzędową standardową jak w przypadku gdy waga zostaje zalegalizowana, oraz otrzymujemy decyzję odmowną. Jak wygląda taka decyzja można zobaczyć tutaj.

STAWA z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Art. 8n. Pkt.4 O treści:

Legalizacja traci ważność w przypadku:
1) stwierdzenia, że przyrząd pomiarowy przestał spełniać wymagania;
2) uszkodzenia przyrządu pomiarowego;
3) uszkodzenia albo zniszczenia cechy legalizacji lub cechy zabezpieczającej;
4) zmiany miejsca instalacji lub użytkowania przyrządu pomiarowego, w którym legalizacja była wykonana.
oraz oczywiście z upływem terminu ważności legalizacji. 

W związku z zamieszczoną na stronie internetowej jednego z producentów wag nieautomatycznych informacją, że legalizacja ponowna wag nieautomatycznych wprowadzonych do obrotu i użytkowania przed 31 grudnia 2003 r., nie będzie możliwa po dniu 31 grudnia 2013 r., Główny Urząd Miar przedstawia poniższe wyjaśnienia.

Zgodnie z art. 29a ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1069), który stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r., podczas legalizacji ponownej wag nieautomatycznych zalegalizowanych na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach i jej przepisów wykonawczych, sprawdzenie przyrządu pomiarowego przeprowadzane może być pod względem zgodności z wymaganiami określonymi w przepisach, na podstawie których przyrząd ten został zalegalizowany, czyli wymaganiami określonymi w przepisach obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach.

Po dniu 1 stycznia 2014 r. wagi nieautomatyczne podlegające prawnej kontroli metrologicznej będą legalizowane po sprawdzeniu spełniania przez te przyrządy, wymagań określonych w przepisach obowiązujących w dniu ich legalizacji. Obecnie obowiązujące wymagania określone są w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać wagi nieautomatyczne, oraz szczegółowego zakresu sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz. U. Nr 26, poz. 152).

Upływ terminu 31 grudnia 2013 r. nie ogranicza możliwości zgłaszania do legalizacji ponownej wag nieautomatycznych wprowadzonych do obrotu i użytkowania przed dniem 31 grudnia 2003 r. Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach, użytkownik wagi nieautomatycznej podlegającej prawnej kontroli metrologicznej ma obowiązek zgłoszenia tego przyrządu do legalizacji ponownej w sytuacjach określonych w art. 8k ust. 2 ustawy (obowiązek ten zastępczo może być wykonany przez wykonawcę naprawy lub instalacji przyrządu pomiarowego, zgodnie z art. 8k ust. 1 ustawy). Warunkiem użytkowania wagi nieautomatycznej podlegającej prawnej kontroli metrologicznej jest posiadanie wymaganego dowodu prawnej kontroli metrologicznej.

Termin końcowy dopuszczalności zgłaszania do legalizacji ponownej wag nieautomatycznych, w tym wag nieautomatycznych wprowadzonych do obrotu i użytkowania przed dniem 31 grudnia 2003 r., nie jest prawnie określony. 

Szereg wag wyprodukowanych przed 2004r, nie objętych ustawą o ocenie zgodności, nie będzie można od 2014r. zalegalizować. Każdy przypadek jest inny i nie istnieje jedno rozwiązanie. Niemniej jednak należy wiedzieć, że każdą wagę można przy poniesieniu niewielkich dodatkowych kosztów modernizacyjnych zalegalizować ponownie i w 2014r. Jesteśmy w stanie dostosować praktycznie każdą wagę do nowych przepisów i przeprowadzić legalizację ponowną. Dotyczy to zarówno wag mechanicznych jak i elektronicznych. 
Warto również zastanowić się czy rzeczywiście wagę którą dotychczas legalizowaliśmy, musimy dalej legalizować. Jeśli waga nie służy do np.bezpośrednich rozliczeń handlowych, to można ją zgodnie z wieloma systemami jakości poddać wzorcowaniu przez Laboratoria Akredytowane..
Każdy przypadek wymaga innego podejścia, ale na chwilę obecną mamy na każdą sytuację odpowiednie rozwiązanie. Prosimy po prostu pytać, z przyjemnością doradzimy.

W 2014 roku po 10 latach kompletnego braku informacji i decyzji z jakiejkolwiek oficjalnej strony okazuje się, że można wagi legalizować jak dotychczas

W lutym 2015 roku wprowadzono nowe poprawki do ustawy SOLAS (Safety of Life at Sea Convention), czyli międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu. Wprowadza ona obowiązek ważenia kontenerów przed załadunkiem na statek transportowy. Przepisy weszły w życie na początku lipca bieżącego roku (2016). Co warto wiedzieć o nowych zasadach?

Na kim spoczywa obowiązek ważenia kontenerów?

    Obowiązek ten dotyczy spedytorów. Mogą oni zważyć ładunek sami, lub zlecić to innej firmie zajmującej się ważeniem. Spedytor musi dostarczyć kapitanowi statku, lub innej osobie która go reprezentuje, a także przedstawicielowi terminalu dokument potwierdzający masę całkowitą kontenera przeznaczonego do transportu. Przewoźnik nie ma już obowiązku weryfikacji danych podanych przez spedytora.

W jaki sposób należy dokonać weryfikacji wagi ładunku? 

Konwencja SOLAS dopuszcza dwie metody ważenia kontenerów:

a) Metoda I polega na zważeniu kontenera już po jego zapakowaniu, czyli sprawdzenie łącznej wagi zawartości i kontenera
b) Metoda II polega na zważeniu samego ładunku i dodaniu jej do ciężaru własnego kontenera podanego przez producenta na jego tylnych drzwiach.

    Wybór metody należy do spedytora, jest jednak w pewnej mierze ograniczony przez rodzaj ładunku. Międzynarodowa Organizacja Morska nie doradza metody drugiej w przypadku towarów trudnych do zważenia osobno takich jak złom, ziarno i inne materiały transportowane luzem.

Czy istnieje możliwość zapisania przez spedytora masy całkowitej, podanej wcześniej przez kogoś innego np. przez sprzedawcę transportowanego towaru?

    Podanie szacunkowej wagi, lub wagi podanej przez kogoś innego jest zabronione. Obowiązek zważenia ładunku należy do spedytora. Wyjątek stanowią jednak produkty zapakowane w oryginalne opakowania, gdzie ich całkowita masa (wraz z wagą wszelkich materiałów użytych przy ich pakowaniu) jest wyraźnie podana przez producenta.

Czy istnieją obostrzenia dotyczące wyboru narzędzi pomiarowych?

Jedynym warunkiem jest użycie narzędzi do pomiaru wagi, które posiadają certyfikaty i spełniają warunki metrologiczne wymagane w kraju z którego ładunek jest transportowany. Zasada ta dotyczy obu metod ważenia.

Co zrobić jeżeli w porcie znajdą się kontenery bez dokumentu podpisanego przez spedytora i potwierdzającego ich masę całkowitą? Czy są one odsyłane?

W takiej sytuacji istnieje możliwość zważenia kontenerów w porcie. Jednakże, nie zawsze w porcie znajduje się sprzęt potrzebny do pomiaru wagi kontenerów. W takim przypadku, należy poszukać innej możliwości ich zważenia, gdyż załadowane mogą zostać tylko kontenery ze zweryfikowaną wagą. 

Kiedy należy dostarczyć dokument informujący o wadze ładunku?

Dokument taki używany jest do przygotowania planu załadunku okrętu. W takim razie, powinien zostać wysłany wystarczająco wcześnie by taki plan przygotować. Preferowaną formą dostarczenia dokumentu do kapitana okrętu i terminalu jest przesłanie go za pomocą elektronicznych środków przekazu

Administracja miar nie posiada żadnego ogólnego wniosku o legalizację urzędów pomiarowych, gdyż ustawa nie zawiera takiego wzoru. Pozwala to na dowolną interpretację przepisów i stad wynika kłopot, że każdy urząd miar ma swoje druki i formularze. Śmieszne jest tylko to, że Główny Urząd Miar i Obwodowe Urzędy nie potrafią się ze sobą dogadać i ustanowić jednego wzoru dokumentu.

W związku z powyższym wystosowaliśmy pismo o akceptację naszego wzoru dokumentu, gdyż kilka urzędó zaakceptowało go bez problemu, kilka oczywiście nie.

Oficjalna odpowedź brzmi:

Odnosząc się do Pani prośby o pisemną akceptację wzorów przedstawionych dokumentów, uprzejmie informuję, że jest to zagadnienie wykraczające poza obszar działań i zadań przyporządkowanych administracxji miar, gdyż ustawa Prawo o miarach ani akty wykonawcze nie określają wzorów ww. dokumentów. Co oznacza, że wnioskodawca może złożyć wniosek (wraz z formularzem ustalającym opłatę) w dowolnym dokumencie, byleby dokument ten spełniał wszystkie elementy wymagane przez powołane wyżej rozporządzenia.

A powołując się na przepisy prawne brzmi to następująco.
 

Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 13 kwietnia 2017 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych

§ 16. 1. Wniosek o dokonanie legalizacji może być składany w postaci pisemnej lub elektronicznej albo ustnie do rejestru wniosków. W przypadku wniosku ustnego za datę sporządzenia wniosku uznaje się datę zgłoszenia wniosku do rejestru
wniosków.

§ 29. 1. Wniosek o dokonanie legalizacji zawiera:

1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy i jego adres oraz numer identyfikacji podatkowej, o ile wnioskodawca taki
numer posiada, albo numer identyfikacyjny PESEL, jeżeli wnioskodawca jest osobą fizyczną;
2) dane identyfikujące zgłaszany do legalizacji przyrząd pomiarowy obejmujące:
a) nazwę,
b) nazwę lub znak producenta przyrządu pomiarowego,
c) numer fabryczny, o ile ma to zastosowanie,
d) liczbę przyrządów pomiarowych w partii oraz zakres numerów fabrycznych tych przyrządów, o ile ma to zastosowanie, w przypadku zgłoszenia do legalizacji partii przyrządów pomiarowych,
e) zakres pomiarowy, o ile ma to zastosowanie,
f) nadany znak zatwierdzenia typu lub numer decyzji zatwierdzenia typu albo decyzji o uznaniu za równoważne
zatwierdzeniu typu, o ile ma to zastosowanie;
3) datę sporządzenia wniosku i podpis wnioskodawcy.

 

Problem z dostarczaniem i przechowywaniem deklaracji zgodności istniał od dawna. Dotychczas trzeba było przedłożyć do legalizacji ponownej deklarację, którą otrzymało się przy zakupie wagi. Problem co wtedy jak się zagubiła, długo by pisać. Otóż informuję że aktualnie niema takiego wymogu. Dz.U z 17 maja 2017r. poz.969, rozdział 5 jasno określa co trzeba przedłożyć. Nie ma tu wzmiany o deklaracji zgodności i trzeba walczyć z widzimisiem i przyzwyczajeniami i przedstawiać ten przepis tak długo aż przyzwyczajenia i widzimisie się zmienią.

Co ciekawsze mam na to papiery z GUM-u :-), którymi się chętnie podzielę.